شهردار قشم تاکید کرد؛ لزوم سازگاری فضاهای شهری با نیازهای معلولین

شهردار قشم گفت: متأسفانه در اکثر کشورهای جهان سوم و حتی کشورهای توسعه‌یافته و صنعتی در برنامه‌ریزی‌های شهری کمتر به مشکلات معلولین در امر شهرسازی توجه می‌شود.

به گزارش واحد خبر روابظ عمومي شهرداري قشم، ابراهیم رستم‌گورانی ، با بیان اين‌كه امروزه در همه كشورهاي جهان و كشور ما، معلولين جسمي –حركتي بخشي از جمعيت كشور را تشكيل مي‌دهند گفت: متاسفانه بدلیل نامتناسب بودن شیوه‌های طراحي ساختماني، اكثراً نمي‌توانند از آن‌ها استفاده كنند که این موضوع باعث دوری آن‌ها از اجتماع می‌شود.

وی تصریح کرد: معلولین نيازمند استفاده از محيط زيست اطراف و تردد در اماكن اجتماعي و تفريحي هستند به نحوی که بتوانند نیازهای روزمره خود را برآورده کنند؛ رستم‌گورانی افزود: مناسب‌سازي سطح عبور و مرور و كيفيت دسترسي به اماكن و مراكز مختلف، اصلاح ساختماني و معماري اين مراكز در راه رسيدن به استقلال فردي و اجتماعي آن‌ها، كمك بزرگي به این بخش از جامعه است.

شهردار گفت: متأسفانه در اکثر کشورهای جهان سوم و حتی کشورهای توسعه‌یافته و صنعتی در برنامه‌ریزی‌های شهری کمتر به مشکلات آن‌ها در امر شهرسازی توجه می‌شود. وی ادامه داد: محیط شهری، فضای زندگی روزمره شهروندان است که هر روز به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه در طول راه، ادراک می‌شود؛ وی تصریح کرد: محیط شهری باید توانایی پذیرش افراد و تامین خدمات رفاهی به کلیه اقشار جامعه را داشته باشد، در غیر این‌صورت می‌توان گفت محیط نامناسب بوده و می‌بایست نسبت به مناسب‌سازی آن اقدام کرد.

شهردار ادامه داد: با مناسب‌سازی محیط شهری، امکان دسترسی به محیط و عناصر شهری و فعالیت در عرصه‌های مختلف زندگی برای کلیه افراد جامعه که حق طبیعی آن‌هاست به وجود می‌آورد.

 وی تبیین کرد: گاهی ممکن است یک پله یا گذرگاه باریک و یا یک کف خاکی از جمله عوامل بازدارنده خروج معلولین از منزل باشد، وی از این مسئله به عنوان یکی از عمده‌ترین عامل انزوای معلولین یاد کرد.

شهردار گفت: نابسامانی فضاهای شهری و عدم انطباق آن با نیازها و خواسته‌های این گروه علاوه بر منزوی کردن آنان باعث می‌شود تا در بلند مدت خسارت‌های اجتماعی –اقتصادی عظیمی بر کشور وارد شود.  رستم‌گورانی در پایان گفت: سازگار ساختن محیط شهری با نیازهای معلولین جسمی –حرکتی در واقع بازگرداندن معلولین به اجتماع، زندگی و فعالیت است؛ رفع این موانع از پراهمیت‌ترین اقداماتی است که ضامن مشارکت هر چه بیشتر معلولین در امور مربوط به جامعه‌ی متعلق به خودشان است.

نوشته های مرتبط