مدیریت یکپارچه شهری گام اولیه در پایداری شهری است امروز ه هدف اصلی مدیران شهری دستیابی به شهرهای پایدار و مدیریت شهری پایدار است كه در مدیریت شهری پایدار تلاش، بر پایداری منابع برای نسلهای آتی و جلوگیری از اتلاف و تخریب منابع در کنار دستیابی به سطح قابل قبولی خدمات عمومی و رفاه شهری برای تمامی نسلها می باشد.
مدیریت شهری باید خود را ملزم به رعایت اهدافی چون دیدگاه‌های شهر پایدار دانسته و کارآمدي و پایداري، کلیه امور محلی سیستم شهر را بایستی برنامه‌ریزی، هدایت، ساماندهی و نظارت کند.
محلات شهرها ارگانیسمی زنده و پویا هستند که در بستر تغییر و تحولات بسیاری قرار می‌گیرند، لذا نظریات و راه‌کارهای متفاوتی برای هدایت این تغییرات پیش‌بینی می‌شود تا شهر و زندگی انسان‌ها در زمان حال و آینده با مشکل مواجه نشود.
در دهه‌های اخیر رشد فزاینده اي برنامه‌های توسعه را منجر به هشدارهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی كرده لذا در پاسخ به بحران‌های ایجاد شده، رویکردها و مفاهیم جدیدی در حوزه‌های مختلف شهری مطرح می‌شود.
امروزه توسعه پایدار به عنوان یکی از این رویکردها در تمامی ابعاد اجتماع مد نظر گرفته شده و برای حرکت در این مسیر و نیل به اهداف آن، می‌بایست راه‌کارهایی اتخاذ نمود كه با توجه به دهه‌های اخیر تأکید بر محلات و اجتماعات محله‌ای و شروع برنامه‌ریزی از این سطح مطرح است
توجه به معیارهای پایداری در محلات و برنامه‌ریزی به منظور توسعه در سطح محله، راه‌کاری مناسب برای ارتقای کیفیت آنهاست که به دلیل برخورد با محیط کوچک‌تری از اجتماع، پیاده‌سازی این اصول به مراتب عینی‌تر و ملموس‌تر مي باشد.
در این میان شهرسازی نوین به عنوان رویکردی جدید در شهرسازی، طیفی کامل از برنامه‌ریزی و طراحی شهری تا معماری را در نظر می‌گیرد که در پاسخ به محلات ناپایدار به وجود آمده، شکل گرفت. اهمیت بررسی و تحلیل این الگو، به دلیل تأثیر‌گذاری آن بر برنامه‌ریزی در تمامی سطوح، و در نظر گرفتن مسایل اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی است.
در توسعه شهری و توسعه‌های درون‌زا برنامه‌ریزی محلات شهری، اهمیت قابل توجهی دارد. به نظر می‌رسد که اصول علمي در این رابطه تنگاتنگی با معیارهای پایداری دارد.
رهیافت دستیابی به شهر پایدار بواسطه شکل گیری اجتماعات محلی و آنچه که در پیشبرد امور از طریق روابط درون گروهی تعمیم یافته در قالب اجتماعات محلی است.یکی از مهمترین مزیتها و برتری های این دیدگاه این است که اجتماعات محلی به راحتی می توانند به شناسایی نیازها و محدودیتهای محله ها بپردازند.
مبنای دستیابی به مدیریت شهری پایدار شکل گیری و ایجاد شبکه هایی از پیوند های درون گروهی و برون گروهی پایدار است كه مکانیزم اثر نظام شبکه ای که مدیران ابتدا می توانند با استفاده از منابع درون گروهی اجتماعات محلی امورات محلی را با هزینه ای پایین به پیش ببرند و از این طریق اعتبار و حمایت اجتماعی کسب کرده و به اعتماد سازی بپردازند ، از این طریق مدیران شهری می توانند از نظر توزیع خدمات مابین محلات فقیر و غنی توازن بر قرار کنند.
شکافها و ناهماهنگی های موجود در جامعه را به طوری که بتواند ضعف های مدیریت شهری را در بین محلات و نهادها شناسايي كرد مي توان با تقويت آن در بین بخش خصوصی، نهادهای دولتی و اجتماعات محلی ترمیم و بین آنها هم افزایی و هماهنگی ایجاد گردد و از این طریق اهداف مدیریت شهری پایدار بدست خواهد آمد .
